Toen et bericht kwam dat mien man en ikke, (as alles goed goat en DV) in februari 2018 ons eerste kleinkiend maang verwelkoomn, waarn wi’j as gezin hoast buutn zinn van bliedschap.
Want niet alleen krieng wi’j der een extra titel bi’j, onze kienders wörn dan ok in iens ooms en tante.
Sinds die mededeling viern de meest ontspoorde fantasie-jn hoogtij: mien man goat een ‘verantwoord’ zittien maakn in de jeep zodat hi’j mit et kiend rond kan crossn over et Landveno.
De iene zeune goat zien schure zodanig anpassn dat et kiend veilig kan sleuteln an auto’s en kan timmern nur hartenlust, ok al zol et een meissien wörn.
De andere zeune goat een speciaal verhoogde kantoorstoel maakn zodat ze saamn computerspellegies kunn doen.
De dochter goat een eign kledinglijn ontwarp: op alle romperties, t-shirties en pyamagies kump heur eign tante-heufd te prijkn.
Ok wördt er gezamelijk een op ofstand-bedienbare auto an e-schaft woar et kiend in kan zittn. Want let wel, et kiend zal op e-voedt wörn as een jochie, ongeacht et geslacht. Dan wördt et gien pieperig deerntien maar een stoere meid.
Kump dus altied goed.
Tot zover een klein gedeelte van de verder nog arger ontspoorde fantasieën.
Terugge nur de realiteit.
Et geweldige plan is dat ik een dag in de weke op mag passn. Maar ja, dat höldt in dat ik dan de volle verantwoordelijkheid over dat kiendtien kriege.
En op ien of andere maniere vuult dat heftiger an as mit mien eign kienders toendertied.
As mien zeune en schoondochter dan ok mit et anbod koomn um mee te doen an een cursus ‘Eerste Hulp bi’j Baby’s en Jonge Kienders’ zeg ik metiene ‘ja!’.
De cursus is in Stienwiek en der zit een groepien van zo’n tien jonge moederties en twi’j toekomstige vaders.
Ik blieke de ienige toekomstige oma te weezn.
Ok bin wi’j mit zien drie-jn de ienigen van et Landveno. De cursusleidster vertelt wat veur ellende aa-j allemoale mee kunn maakn mit kleine kienders.
Ik kan alles bijna beamen.
Ik eb talloze veurvalln die ik doar echter niet goa vertelln.
Wi’j em namelijk al gauw in de gaatn dat ons humoristische niveau van een geheel andere örde is dan die van de rest.
Mit regelmoat zittn wi’j as ienigen te lachn, veural um onze eign kei-goeie grappn.
Geregeld krieng wi’j verbijsterde blikkn toe e-wörpn van de jonge moederties.
Asof wi’j totaal ontspoord bin.
Wanneer wi’j dan ok hardhandig bezig binn um een dreigende verstikking bi’j een babypoppe te veurkoomn en doar zelf blauw umme ling, wördt et verschil tussn onze humor en de rest steeds dudelijker.
Noa dik anderhalf ure stöt onze spanningsboog op knappn.
As wi’j dan ok de stabiele zijligging nog muttn oefenn op mekare snelln wi’j mit een kleed de gang op.
Lomp en gevuulloos heistern mien zeune en ikke mekare in de juuste positie. (Mit mien schoondochter doen wi’j uiteraard iets veurzichtiger.)
Noa de koffie markn wi’j dat onze ‘ontspoorde’ humor nog steeds niet op et etzelfde spoor zit as de rest van de anwezigen.
Et dieptepunt bereikn wi’j wanneer wi’j mit zien drie-jn et volgende probleemgeval veur e-legd krieng: een kiend kreg tiedns de voetbalwedstried keihard een balle teeng zien heufd, valt effn weg en klaagt doarnoa over misselijkheid, doezeligheid en heufdpiene: wat doe-j?
Noa ienige beraadslagingen koomn wi’j mit de volgende oplössing:
‘Wi’j em twi’j opties. Eerst kiekn wi’j of et ons eign kiend is of niet.’ Verbijsterde blikkn en dito heufdn drein zich weer nur ons umme.
De leidster pakt et goed op en lacht: ‘Interessante benadering. En als het uw eigen kind is?’
‘Dan kiekn wi’j et vief minuutn an en belln dan de huusartsnpost. Et zal dan wel een lichte harsenschudding weezn.’
‘En wat doen jullie dan als het niet jouw kind blijkt te zijn?’
Wij: ‘Dat breng wi’j et nur de olders die an de kante van et veld stoan en zeng: ‘Hier, redt oe.’
‘O? En dan?’
‘Dan goan wi’j nur de kantine frikandelln eetn.’
‘En als die ouders niet aan de kant van het veld staan?’
‘Dan breng wi’j et kiend nur de kantine, want doar stoan ze dan netuurlijk ok frikandelln te eetn.’
Ie kunn oe veurstelln dat et gapende gat tussn ons en de rest van de anwezigen niet meer te overbruggn is.
As wi’j op huus an goan rest ons maar ien conclusie: ‘Onze grappn waarn van een geweldig leuk niveau, aa-j doar nìet um kunn lachn spoor ie zellef niet.’