Onbenulligheedn, alles ef te liedn onder onbenulligheedn. Niemand wördt er namelijk vrolijker van, niemand wördt er gelukkig van. Ik ok niet. Inteengdeel, as iets deur pure onbenulligheid iets langer duurt dan de gebrukelijke paar seconden raak ik in een onmiddellijk staat van argernisse. En doar kan ik niks an doen. Stomme dingn ling buutn mien geduldsheidszone.
Ik eb er een persoonlijke studie op lös e-loatn en bin tot de volgnde, weinig verrassende, conclusie e-koomn: veule onbenulligheedn wörn veroorzaakt deur de man. Bi’jveurbeeld: et is toch compleet onbenullig dat die ni’je tandebörstel of die ni’je batteri’jn niet metiene uut de verpakking te krieng bin? Da-j dat plastic mit gien meugelijkheid van die achterkante of kunn trekkn? Ik weet zeker dat hier een man achter zit: ‘Dichte maakn die handel, simpel holln.’ En umdat ik graag medestanders um mi’j hin verzamele betrek ik vake de gezinsleedn bi’j mien argernisse over dit onderwarp: ‘Sjongejonge, welk rund bedenkt now zukke belachelijke verpakking?! Dit is toch totaal klantonvriendelijk?!’ De reacties van et mannelijk geslacht in ons uus bin navenant: ‘Ochtoch, wat is ’t wat, hè?’
En dan die opening van een yoghurt of melkpak. In weezn is et zo eenvoudig as wat: mit twi’j vingers die beide flappies achteruut trekkn, um ze doarnoa weer terugge te drukkn tot er een opening ontstöt. En toch lukt dat de meeste keern niet, ongeacht wie et löstrekt, en Is de boel kats verbeugn. Zeg now eerlijk, zoiets stoms kan toch alleen een man bedenkn: ‘Simpel holln, dichte maakn.’ Et is dan toch terecht dat ik mut schreeuwn: ‘Wat een geknooi weer! Stomme pakkn!! Geef op een mes!’ Woarnoa ik de hele boovmkante an görte sniede. Ik zegge et oe, dit is allemoale mannewark, ondeurdacht mannewark.
En dan eb ik et nog niet iens over dat plakbandrollegien. Ken ie die? Die deurzichtige plakbandrollegies? Die zo handig in gebruuk bin? Now, doar denk ik anders over! Weet ie wel hoe lange ik zitte te pullekn um et begun van dat plakband te kunn vienn?! Weet ie dat wel?? Zukke onbenullige rollegies mossn verbeudn wörn, mien arte goat er van nur de knoppn! Ik heure de mannelijke bedenker hiervan al zeng: ‘Simpel holln, ziet et er mooi glad uut.’
En ken ie die vloeibare jus-flessn woar zo’n extra ofsluutdingien onder de dreidoppe zit? Zo’n dingien van: ie kunn schuddn en kniepn wat aa-j willn maar der kump niks uut?! Now, die ken ik ok!! Snel eem jus in de panne kniepn is er niet bi’j, nee, as een eersteklas onbenul mu-k mi’j eerst de nagels bijna an flardn pullkn um dat ofsluutdingien der of te krieng. Zeker weetn dat doar weer een man achter zit: ‘Simpel holln, ofsluutn die handel.’ Mien frustratie over disse onbenulligheid kent verbaal dan ok gien greinzn meer: ‘Warkelijk woar, as et now niet heel gauw lös goat broad ik helemoale nooit gien vleis weer, nooit weer!’
En as wi’j et dan toch over onbenullige verpakkingn em: wat vien ie dan van dat kleppien van et hagelslagpak? Dat ofslutertien da-j nur buutn muttn trekkn maar dat vake eerst nur binn schöt woarnoa oen vinger klem kump te zittn? Dat bin toch compleet onbenullige kleppies? Doar mùt een man achter zittn: ‘Simpel kleppien maakn, niet te muuilijk doen.’
Loatn wi’j maar gewoon eerlijk weezn. Eigenlijk is et mit al die mannelijke verpakkingn net as mit et hele mannelijke leven: ‘Loatn wi’j et veural simpel holn, veural nargens bi’j noadenkn.’
Wanneer ik dan ok mien man trots confrontere mit disse onbenulligheedn, mien uutgebreide studie doarnoar en de conclusie doarvan zeg hi’j: ‘Da-j doar zoveule tied an besteed em, dàs pas onbenullig.’