Ie maang et best weetn: wi’j bin van huus uut enörme partypoepers. As et ok maar argens rök nur een feessien, bbq of een verjoardag dan stoan wi’j op de stoepe, uut e-neudigd of niet.
En niet alleen goan wi’j graag nur feessies bi’j andern, nee, ok binn ons thuusfront kunn wi’j niet wachtn um de slingers op te hangn en de frituurpanne an te slingern.
Een betien verjoardag begunt bi’j ons al vrog in de mörn, krummelontbijt op bedde. Heerlijk, al die viezigheid tussn de laakns.
As wi’j ’s oamds nur bedde goan likkn wi’j mit een natte vinger eerst al die heerlijkheedn van ’s mörns nog eem op. Fantastisch.

Ons huus hangt ok mit regelmoat vol mit slingers. Zelfs buutn et huus. De tune hangt bi’j een verjoardag vol mit vlaggn, lampies, plastic driehoekvlaggies, vuurkörvn, alarmlichtn, sirenes en nuum maar op. De joarig Job/Jet zal weetn hoe bliede wi’j bin dat hi’j of zi’j alweer een joar e-spaard is.

En et allermooiste is hier de vroage: ‘Lieve schat, wat wi-j vanoamd graag eetn?’
De iene is er altied rap mee: ‘Chinees bestelln in Veno!’ De ander denkt vake nog wat langer noa um doarnoa toch weer mit etzelfde op de proppn te koomn: ‘Petat, frikandelln en krokettn bestelln bi’j Rene van et Wapen van Utrecht in Klooster!’ De diversiteit is wat dat betreft in ons gezin arg groot. Maar goed, ze maang kiezn dus ik goa doar gien discussie over an.

Begun februari bereikte mien man de mooie leeftied van 62 joar.
Zowaar gien kleinigheid.
En et is ok gien kleine vent.
Et is een stevige man, mit een starke wille en een lief arte.
Zörgzaam, meelevend en stöt altied veur een ander kloar. Dat eb ik hum goed bi’j e-bracht, dat mut e-zegd wörn.
En umdat hi’j eigenlijk altied an een ander denkt weet ik now al wat hi’j zal zeng op de vroage wat hi’j ’s oams wil eetn. Iets wat iederiene lust. Petat of chinees.  
Maar eerst veurzien alle kienders en kleinkienders hum van kedoos die hi’j van te veurn an e-geevn ef graag te willn em.
De man zit echt te straaln asof elk kedo een verrassing is.
Tenminste, as wi’j zien gezichte kunn ontwaarn tussn alle slingers die um zien heufd hangn, over zien stoel gedrapeerd lingn en boovn de verjoardagcape van Superman uut probeert te koomn. Joarige Job zal weetn dat ie joarig is.

Twi’j van onze kienders blievn vanoamd eetn en verheung zich inmiddels al op de- ‘Lieve schat, wat wi-j eetn?’-vroage. De rest goat weer nur huus umdat hi’j zien verjoardag de volgnde zoaterdag officieel mit et hele stel goat viern. En doar kump ie: ‘Lieve schat, wat wi-j straks eetn?’
Ik stoa al bijna bi’j de frituurpanne, et zal sowieso wel een snel krokettien of frikandellegien wörn.
De man denkt noa, löp mit wapperende Supermancape en sliertn slingers deur de kamer en stöt noa een rondtien of viere stille. De beide kienders kiekn hum gespann an.

‘Ik weet et!’ röp hi’j mit glanznde oong. ‘Wat ik al joarn niet mag eetn van jullie wil ik vanoamd eetn! Der stöt nog een blik broene boonn in de kelder en wi’j em nog spek in de diepvries! Dat wil ik eetn!’

As verstiend bliev ik stoan.
Van de beide kienders klapt de onderkake nur beneedn.
Hun oong geevn pure paniek weer.
Dan schreeuwn ze tegelieke: ‘NEEE, IK GOA NUR HUUS!!’ wat veur ien van beidn elemoale niet kan, hi’j woont nog inpandig.
Maar de stumperd ef et niet iens deur, is al op weg nur de kapstok um mit zien zuster mee te goan.
Manmoedig raap ik mi’jzelf bi’j mekare en zegge streng: ‘Niks dervan, et klöpt, oen va ef um jullie al joarn gien broene boonn mit spek eetn, ik make et veur hum kloar!’
De doad bi’j et woord voegnd begun ik te kookn.
De kienders zittn op een bultien veur de kachel, armn um mekare hin e-slaang, in de hoop dat et een boze droom is.

De feestvreugde is dan ok enörm groot as wi’j mit zien viern an toafel zittn.
Mien man et zich bijna uut mekare, hi’j genöt, schept wel drie keer op, et al et spek bijna op, terwijl de beide kienders ien, ja echt ien boontien op hun börd em ling.
Et kokhalzn kunn ze bijna niet teengholln as ze dat kleine dingien in de mond schoevn.
Maar mien man ziet et niet.
Zien blik is alleen maar gericht op zien eetn.

As de pann zo goed as leeg bin verzucht hi’j: ‘Dit was et mooiste kedo van vandage! Wat een dag, wat een fantastische verjoardag!’